blog
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Czasem przychodzą mi do głowy głupie myśli...
Bo jestem teraz strasznie szczęśliwa, ale boję się, że mogę to stracić... I nie żebym miała jakieś oznaki tego, że tak może się stać... Po prostu, jakoś tak... Boję się... Że to wszystko, co mi się ostatnio przydarza, jest tak piękne i momentami tak nierealne, że zapewne nie potrwa długo... Miewam czarne wizje, że K. umiera czy coś w ten deseń... Zupełnie bez sensu... Ale nie umiem się tego pozbyć...
Odbieram dziś telefon i słyszę tylko ten męski, dobrze mi znany głos mówiący: "Kocham Cię"... I to właściwie cała nasza 'rozmowa'... :D Nie licząc mojego śmiechu i "ja Ciebie też" :)
Słońce cudownie świeci, a ja sobie siedzę i rozmyślam. Jest już marzec. Do czerwca, czyli egzaminu licencjackiego coraz bliżej, a stamtąd jeszcze bliżej do października. A październik będzie albo nowym rozdziałem rozpoczętym we Wrocławiu albo oznacza kolejne dwa lata tutaj gdzie teraz jestem. Bardzo bym chciała, żeby do skutku doszło jednak to pierwsze. K. już nawet znalazł mieszkanie, które moglibyśmy wynająć... Niezbyt drogie (choć tanie też nie), lokalizacja nienajgorsza... Aż się rozmarzyłam, bo patrząc na zdjęcia już widzę siebie pichcącą w tej niewielkiej kuchni, czekającą na K. z obiadem czy kolacją... Faktem jest, że nie będziemy mieszkać razem tak do końca, ale zawsze to kilka godzin dziennie spędzonych razem. Nie wiem, co robić. Nie mogę przecież z góry założyć, że mnie przyjmą na tamtejszy uniwersytet. Ale z drugiej strony, warto by było już teraz jakieś lokum zaklepać, bo gdy ja dowiem się, czy mnie przyjęli, czy nie, to może być już za późno na jakieś sensowne oferty wynajmu...
Ech, póki co idę się nacieszyć wiosenną pogodą :)